Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2007

WHY WORRY?


Για όταν ο... θάνατος ..... χτυπήσει την πόρτα.
(Aς κουνηθούμε από τη θέση μας για καλό και για κακό...)

YOU ARE EITHER SUCCESSFUL OR YOU ARE NOT SUCCESSFUL

IF YOU ARE SUCCESSFUL
YOU HAVE NOTHING TO WORRY ABOUT.

YOU EITHER IN GOOD HEALTH
OR YOU ARE ILL

IF YOU ARE IN GOOD HEALTH YOU HAVE NOTHING TO WORRY ABOUT.

YOU HAVE EITHER TO GET WELL OR YOU ARE GOING TO DIE....

IF YOU ARE GOING TO DIE, YOU HAVE TWO THINGS TO WORRY ABOUT.

YOU ARE GOING TO HEAVEN OR YOU ARE GOING TO THE OTHER PLACE.

IF YOU ARE GOING TO HEAVEN, YOU HAVE NOTHING TO WORRY ABOUT.

IF YOU ARE GOING TO THE OTHER PLACE.... YOU WILL BE SO BUSY SHAKING HANDS WITH OLD FRIENDS THAT YOU WILL NOT HAVE TIME TO WORRY......

SO WHY WORRY????

(Αφορμή για το σημερινό post στάθηκε το χθεσινό της romeo-juliett.blogspot.gr (HΛΙΑΧΤΙΔA)

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2007

Ο ΤΟΞΟΤΗΣ, ΤΑ ΤΟΞΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΕΛΗ


"Και μια γυναίκα που κρατούσε ένα μωρό στην αγκαλιά της είπε:
- Μίλησέ μας για τα παιδιά.
Κι΄εκείνος είπε: Τα παιδιά σας δεν είναι παιδιά σας. Είναι οι κόρες και οι γιοί της χαράς της ζωής για τη ζωή. ΄Ερχονται με τη βοήθειά σας αλλά όχι από σας. Και μ΄όλο που είναι μαζί σας δεν ανήκουν σε σας. Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας, όχι όμως και τις ιδέες σας. Γιατί αυτά έχουν τις δικές τους ιδέες.
Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους όχι όμως και την ψυχή τους. Γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο, που εσείς δεν μπορείτε να επισκεφθείτε ούτε στα όνειρά σας.
Μπορείτε να προσπαθήσετε να τους μοιάσετε, αλλά μη γυρεύετε να κάνετε αυτά να σας μοιάσουν Γιατί η ζωή δεν πηγαίνει προς τα πίσω και δεν σταματά στο χθες.
Εσείς είστε τα τόξα απ' όπου τα παιδιά σας, σα ζωντανά βέλη θα τιναχτούν μπροστά. Ο τοξότης βλέπει το σημάδι πάνω στο μονοπάτι του απείρου και σας λυγίζει με τη δύναμή του, ώστε τα βέλη του να τιναχτούν γοργά και μακρυά.Το λύγισμά σας στο χέρι του τοξότη, ας είναι για σας χαρά.
Γιατί όπως αυτός αγαπά τα βέλη που πετούν, έτσι αγαπά και τα τόξα που είναι σταθερά....."

ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ
"Ο κήπος του Προφήτη"

Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2007

ΓΙΑ ΤΗ ........"Ν"

Είναι μερικοί άνθρωποι που, για να τους δείξεις την αγάπη σου, δεν είναι απαραίτητο να γιορτάζουν,
απλά



ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΝ!!!!!


Για σένα,
Από μένα,
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2007

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ....

Μια γλαρίσια αγκαλιά στον Sershades και ευχές για καλή ανάρρωση!

ΟΤΑΝ Ο ΓΛΑΡΟΣ ΘΥΜΩΝΕΙ

Xαίρετε τι κάνετε; Να συστηθώ.
Είμαι ο γνωστός σε μερικούς bloggers ως ¨Ο Γλάρος", που προσγειώνομαι εδώ και κάτι μήνες στις ιδιωτικές παραλίες των σπιτιών σας, από το πουθενά και απρόσκλητος.
Ζήλεψα, λοιπόν, και σκέφτηκα να φτιάξω ένα δικό μου σπίτι, να μπάσω τη γλαρο-οικογένεια, να 'χω και την παραλία τη δική μου, βρε αδερφέ. Τί το 'θελα; Οι θάλασσες και τα πελάγη δεν είναι τίποτα μπρος στον ωκεανό που έχω να παλέψω, μέχρι να μάθω να βουτάω. Κάτι σαν τον Ιωνάθαν ένα πράμα. Κάτι κύματα θεόρατα, πουυυυυύ να βουτήξεις, σε κατάπιαν.
Ποιός είδε γλάρο θυμωμένο και δε φοβήθηκε. Το γλαρίσιο μάτι μου γύρισε ανάποδα, χτυπούσα τις φτερούγες μου και έκρωζα σα δαιμονισμένο. Τη νύφη την πλήρωσε ο Αρχι-γλάρος και τα γλαράκια μου. Τους μπαγλάρωσα (αλήθεια πόθεν προέρχεται τούτη η έκφραση;) όλους, για να ΄χω την ησυχία μου.
Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κύματα. Βλέπεις από σπίτι και νοικοκυριό δεν ξέραμε. Μπλέξαμε με πόρτες και κλειδαριές, χάνουμε και κάθε τόσο τα κλειδιά μας, πού μας χάνεις πού μας βρίσκεις στον κλειδαρά.
΄Οσο βλέπω την ακαταστασία στο σπιτάκι μας, γίνομαι από γλάρος....θηρίο. Αυτά τα κατσαβίδια κατάφατσα, μου τη δίνουν.
Θα το συγυρίσω, πού θα πάει; Δε μπορώ πλέον τα κύματα και τα νερά, θέλω να απαγκιάσω.

Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2007

ΤΟΛΜΩ............


  • ΄Ηξερα πως πίσω από την κλειστή πόρτα υπάρχει ένας κόσμος διαφορετικός, φανταστικός.
  • Καιρό τώρα, παρακολουθώ την ανάπτυξη δεσμών φιλίας (;) ανάμεσα σε ανθρώπους άγνωστους μεταξύ τους, που δεν εχει δει ποτέ ο ένας τον άλλον.. Με ξενίζει αλλά και μου αρέσει.
  • Μήπως τελικά σ΄αυτή τη σφαίρα του φανταστικού λειτουργούμε καλύτερα έτσι;
  • Την ανοίγω πατώντας στα ακροδάχτυλα....
ΚΑΛΩΣ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΩ!